Ik ben 48 jaar en vandaag krijg ik mijn eerste balletles!
Toen ik dat tegen mijn 18-jarige zoon zei vanmorgen, keek hij mij achterdochtig aan. Nam ik hem in de maling? Kennelijk kon hij zich mij niet voorstellen in een roze tutu. Nou heb ik ook geen roze tutu (jammer maar helaas), maar ik heb wel voor het eerst van mijn leven balletles.
Was dit een lang gekoesterde droom van me? Nou nee, eigenlijk niet. Maar soms komt er op een bepaald moment in je leven iets voorbij en denk je opeens: Ja, leuk! Zo werkt dat bij mij althans. Als Alice in Wonderland die het witte konijn achterna rent, zo laat ik mij ook graag leiden door mijn nieuwsgierigheid en enthousiasme. Er valt ook zoveel te ontdekken!
SPEELTIJD
Zo ga ik ook te werk in mijn werk. Voor mij geen vastomlijnd ondernemingsplan, geen strategie, geen seven steps to succes. Niet omdat ik daar niet in geloof, maar omdat het voor mij averechts werkt. Juist het niet weten waar ik volgend jaar sta met mijn bedrijf, welke hoofd- en zijwegen ik allemaal heb ontdekt, maakt het ondernemerschap voor mij zo aantrekkelijk.
[/et_pb_text][/et_pb_column][et_pb_column _builder_version=”3.27.3″ type=”1_4″][et_pb_image src=”https://www.edithdewit.nl/wp-content/uploads/2019/12/balletkleurklein.jpg” _builder_version=”3.27.3″ hover_enabled=”0″][/et_pb_image][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=”3.27.3″ hover_enabled=”0″ _i=”0″ _address=”0.0″ custom_padding=”0px||||false|false”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.27.3″ _i=”0″ _address=”0.0.0″][et_pb_text _builder_version=”3.27.3″ hover_enabled=”0″ _i=”0″ _address=”0.0.0.0″ text_font_size=”16px”]Ik gedij vooral bij veel speeltijd en in de speeltijd leer ik steeds nieuwe creatieve vormen die ik dan weer kan inzetten voor mijn klanten. Ik leerde illustreren, filmpjes maken en nam luisterboeken op, schreef blogs en artikelen, ik schreef een boek, en toen nog één en toen nog één. Ik schreef liedteksten en componeerde melodietjes. Gewoon voor de fun. En ik leerde al spelend veel leuke, mooie mensen kennen.
IS DE BEL AL GEGAAN?
Hoe sta jij tegenover spelen? Maak jij er ruimte voor tijdens je werk of zie jij spelen als iets compleet anders dan werken? Vroeger op school kondigde de bel het speelkwartier aan. Maar als je eenmaal groot gegroeid bent, lijkt het speelkwartier weggesaneerd. Alsof spelen niet belangrijk meer is. Wat deprimerend! Ik zeg, we hebben meer speelruimte en meer speeltijd nodig. Niet als het werk gedaan is, maar als we aan het werk zijn. Want daar leer je van én daar word je blij van.
MINDER GRIJS, MEER GEEL
Ben je zzp’er dan heb je de fantastische mogelijkheid om je vrije speelruimte te pakken. Weg met saaiheid en sleur! Wat bied je jouw klanten? En hoe vertel je dat? Kan het ook anders, leuker, verbeeldingsvoller, creatiever? Minder grijs, meer geel? Let’s play!
Wees alert op dat gevoel in je maag als er iets op je pad komt waar je enthousiast van wordt, ook al weet je niet wat voor nut het heeft en waar het toe zal leiden.
Vanavond leidt dat gevoel mij naar mijn eerste balletles. En wat deze spelende vrouw daarvan gaat leren? Nog geen idee, maar waarschijnlijk heb ik morgen wel spierpijn. Part of the game;-)